به گزارش نبض تجارت و به نقل روابط عمومی ایمپاسکو به نقل از بلومبرگ، از آنجایی که بزرگترین اقتصاد اروپا قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ حدود ۸۰ درصد از انرژی خود را از انرژی‌های تجدیدپذیر تامین کند، دولت مناطق معدنی سابق را آماده توسعه ارزیابی کرده و مشوق‌هایی برای آنها در نظر گرفته است. برای معدن زغال‌سنگ لیگ LEAG و سایر استخراج کنندگان زغال‌سنگ مانند آر دبلیو ای RWE این یک راه نسبتا سریع برای تضمین کسب و کار آنها در آینده بدون زغال‌سنگ است.
هنگامی که تورستن کرامر مدیر اجرایی لیگ، برنامه سرمایه‌گذاری ۱۰ میلیارد یورویی خود را برای تبدیل شدن به نیروگاه سبز در ماه اکتبر اعلام کرد، دارایی‌های زمین پس از استخراج این شرکت را «غباری از طلا» توصیف کرد. به گفته مالک لیگ، گروه انرژی چک از همان زمان، کار بر روی ساخت بزرگترین نیروگاه خورشیدی شناور آلمان را در یک معدن زغال‌سنگ آغاز کرده و هفته گذشته مجوز ساخت ۱۷ توربین بادی در یک گودال سابق را گرفت.
سرعت تصویب‌های لیگ و مقیاس سرمایه‌گذاری زنگ خطر را برای توسعه دهندگان سبز کوچکتر و همچنین دولت‌های محلی در شرق آلمان، جایی که معادن زغال‌سنگ روباز این کشور در آن قرار دارند، به صدا درمی‌آورد. درگیری احتمالی روز پنجشنبه زمانی که رابرت هابک وزیر اقتصاد آلمان در بازدید از نیروگاه جین شوالد این شرکت، به لیگ از «حمایت کامل سیاسی» خود اطمینان داد، تشدید شد.
مارتین ماسلتون، نماینده منطقه‌ای گروه صنعت بادی بی دبلیو ای BWE گفت: تعیین مناطق لیگ مشکل ساز است. چنین ملاحظاتی تحت قانون ضد تراست مرتبط است.
این احساسی است که در ایالت‌های زاکسن و براندنبورگ در شرق آلمان، جایی که لیگ بزرگترین عملیات خود را اجرایی می‌کند، بازتاب یافته است. به گفته گرد لیپولد، معاون وزیر انرژی زاکسن، ما در انتقال انرژی به بازیکنان مختلفی نیاز داریم.
معدن‌کاران چگونه تغییر عقیده دادند؟
موضوع مهمتر این است که آیا معدن‌کاران حق دارند چنین تحول عمده‌ای ایجاد کنند؟ در آلمان شرقی کمونیست سابق، زمین‌ها به اجبار مصادره می‌شد و بازپرداخت پس از جنگ سرد اغلب بی نظم بود. اکنون، با حذف تدریجی زغال‌سنگ، برخی این سوال را مطرح می‌کنند که معدن‌کاران چه تعهداتی در قبال میراث زغال‌سنگ خود دارند.
یورگ هیلمان رهبر یکی از پروژه‌های بادی یک توسعه دهنده نیروگاه انرژی‌های تجدیدپذیر گفت: زمین بسیاری از مردم برای زغال‌سنگ، حتی بر خلاف میل آنها به نفع بهره‌برداران معدن روباز مصادره شد. این مناطق پس از پایان عملیات و بازسازی بعدی توسط اپراتور دوباره در اختیار مردم قرار می‌گیرند.
لیگ می‌گوید طرح‌های سبز آن به جذب صنعت و مشاغل بیشتر به شرق سنتی ضعیف‌تر از لحاظ اقتصادی کمک می‌کند. کاتی گرستنر، سخنگوی لیگ در این باره عنوان کرد: اگر آلمان می‌خواهد به اهداف آب و هوایی خود دست یابد، هر کمکی لازم است.
این یک نکته مهم برای دولت مرکزی است که قبلا ۱۶ ایالت را موظف کرده تا سال ۲۰۳۲ حداقل ۲ درصد از مزارع خود را به انرژی‌های بادی اختصاص دهند. با تسلط، دولت برای اصلاحیه‌ای تلاش کرد که چنین مناطقی را فقط می‌توان به عنوان نیمی از هدف در نظر گرفت.
آلمان همچنین پیشنهاد کرد که تصویب سریع پارک‌های بادی در معادن زغال‌سنگ را در قانون فدرال قرار دهد، چیزی که ایالت‌های دارای معدن آن را رد کردند. اما حتی با داشتن چنین حقوقی در سطح منطقه‌ای، دولت‌ها همچنان با یک معضل روبرو هستند: اجتناب از انحصار سبز، اما خطر به تاخیر انداختن اهداف تجدیدپذیر.
در غرب آلمان، جایی که آر دبلیو ای در نظر دارد تا تجارت زغال‌سنگ خود را در سال ۲۰۳۰ متوقف و ۴ میلیارد یورو در انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری کند، مخالفت‌ها کمتر شده است. این عمدتا بدان دلیل است که مناطق کوچکتر هستند و همچنین شرکت برق مزارع بادی را با مشارکت مستقیم شهرداری راه‌اندازی کرده و به گفته گیدو استفن سخنگوی آر دبلیو ای، این همکاری‌ها پذیرش محلی را افزایش می‌دهد.