به گزارش نبض تجارت و براساس یادداشت دکتر صدرالدین علیپور ؛ در خبرها خواندم که آقای هاشمی رئیس شورای اسلامی شهر تهران چندی پیش اعلام کردند کاهش تناژ زباله تهران از روزانه بین هشت تا نه هزار تن به حدود شش هزار تن، نشانگر وضعیت بد اقتصادی مردم و کوچک شدن سفره مردم است.
بنده تحلیلگر مسائل اقتصادی و سیاسی نیستم و هیچ سررشته ای هم از آن ندارم اما بعنوان یک کارشناس مدیریت شهری از این سخنان ایشان تعجب کردم.
در اینگونه بحث هاست که سیاسیون و لیست های سیاسی و گروهی که همواره یکی از چالش های شورای شهر و مدیریت شهری بوده اند اینگونه خود را نشان می دهند.
سوال این است آیا رییس محترم شورای اسلامی شهر تهران حتی نقش چند درصدی برای زحمات پرسنل سختکوش و مدیران شهری و سازمان پسماند برای کاهش تناژ تولید روزانه پسماند قائل نبوده اند؟
تا کی باید همه چیز و حتی زباله تهران را سیاسی کنیم و با عینک سیاست به آن بنگریم؟ آمار و ارقام مشخص است و با یک جستجوی ساده اینترنتی به ما میگوید تعدادی اقدام مشخص ، پشت کاهش زباله تهران وجود دارد که نمیتوان نقش آنها را نادیده گرفت.
چند تصمیم و اقدام از قبیل احداث سایت های مدیریت پسماند فضای سبز در پنج منطقه تهران، جمع آوری جداگانه لاستیک های فرسوده، پسماندهای شیشه و پسماندهای الکترونیک چه توسط سازمان پسماند و چه توسط عوامل غیر رسمی و غیر قانونی به جهت درآمد زا بودن خود به تنهایی حدود ۱۵۰۰ تن کاهش ورودی زباله به مجتمع آرادکوه را در پی داشته است.
کل پسماندهای ورودی به مجتمع آرادکوه قبل از سال 1398 حدود 8000 تن در روز و الان حدود 6200 تن در روز است حدود 23 درصد کاهش یافته است. از این میزان 17.5 در صد کاهش مربوط به پسماندهای حجیم و حدود 5.5 در صد کاهش مربوط به پسماندهای خانگی بوده است .
یعنی اگر سفره ای هم‌کوچک شده باشد که اثرش در زباله شهروندان مشهود باشد فقط پنج درصد است.
یک عدد دیگر هم بگویم تا آن پنج درصد هم خنثی شود. آنالیز زباله تهران نشان می‌دهد رطوبت پسماندهای خانگی در سال‌های اخیر حدود ۵ درصد کاهش داشته است که اثرات آن در کاهش تولید شیرابه در مجتمع آرادکوه قابل لمس است. دلیل این کاهش رطوبت هم قاعدتا با تغییر ذائقه مردم، استفاده از کالاهای بسته بندی و آماده و احتمالا اجرای سپتیک های جمع آوری شیرابه در ایستگاههای میانی ارتباط مستقیم دارد.
بنده همواره در خصوص روش فعلی جمع آوری پسماندهای مختلف و کلا مدیریت پسماند، نقدهایی داشتم و دارم اما هیچ گاه زحمات پرسنل شریف و زحمتکش حوزه خدمات شهری را نادیده نمی گیرم.
وقتی ذوق زدگی و شور و شعف مسئولین پروژه گلماند در منطقه هجده را میبینم که با هدف تفکیک زباله در مبدا شکل گرفت تا بجای زباله، گل اهدا نمایند، امیدوار میشوم که تلاش ها ادامه دارد و ما را از نا امیدی در حوزه پسماند برحذر می دارد.
حتی یک کیلو هم زباله شهر کم شود برای محیط زیست پایتخت، ارزشمند خواهد بود اما اینکه نتیجه این زحمات را نبینیم و آن را به کوچک شدن سفره مردم نسبت دهیم دور از انصاف است.
امیدوارم رییس محترم شورای اسلامی شهر تهران، این بخش از سخنان خود را در مجمع عمومی یک حزب سیاسی اصلاح کنند تا خستگی کار و تلاش پرسنل زحمتکش خدمات شهری و مدیریت پسماند دچار خدشه نگردد.
دست یکایک پاکبانان عزیز شهرمان را می بوسم و از اینکه در دوران کرونا، زحمت شهروندان برای این عزیزان، مضاعف شد صمیمانه از آنها تشکر و قدردانی میکنم. امید آنکه اولا تناژ زباله روزانه تهران حتی به نصف وضع فعلی برسد و ثانیا علاوه بر تغییر روش جمع آوری پسماند و کاهش تولید زباله در مبدا و نیز تفکیک آن، با راه اندازی کارخانجات تولید برق از زباله به جایی برسیم که‌کمترین دفن را داشته باشیم و از این طلای کثیف به بهترین شکل استفاده نماییم